19 Ağustos 2011 Cuma

İç döküş...


Belki de BÜYÜMEMELİYİZ,
belki de kaç yaşına gelirsem geleyim annemin kollarında olmak,babamın dizlerine yatmak o muhteşem güven duygusunu yaşamak isterdim.
Belki?ne kadar olumsuz bir sözcük.
Hayat akıp gidiyor ve biz bir yerlere yetişmek,bir takım işleri bitirebilmek için uğraşıyoruz bütün gün.İnsanlığımız belirtisi olarak.
Ama nereye yeticeğimizi bilmiyoruz çoğu zaman,hayatın anlamı gayesi yok gibi geliyor derinden düşününce,
ertelediğimiz işler,olaylar akla geliyor.Erteleyişlerimizin en büyüğü ve en önemlisi sevgilerimiz...

Aileye,eşlere,çocuklara...

Oysa onlar olmadan yaşayamıyoruz,hayatlarımızın ana damarları,çünki,ama ihmal etmeden de yapamıyoruz.


Haber bültenleri izlenecek gibi değil,insanın boğazı düğümleniyor.Yaşamdan soyutlanıyor böyle böyle insanlar.Acılar yeni sorunları,kini,nefreti,ve ölümleri getiriyor.

Aslında içimdekileri dökemiyorum bir türlü,
Hani denir ya;

HER ŞEYİMİZ VAR ama HİÇ BİR ŞEYİMİZ YOK.

Yüce mevlam sevgi versin,merhamet versin yüreklerimize....



Sevgilerimle...


7 yorum:

  1. :(((
    söylenecek çok şey var da maalesef...
    Dediğin gibi rabbim insanlıktan ,merhametten ve sevgiden uzaklaştırmasın ...
    öpüyorum kocaman yürek

    YanıtlaSil
  2. ne güzel yazmışsın okurken çok duygulandım amin

    YanıtlaSil
  3. SENI SEVIYORUM ARKADASIM...

    YanıtlaSil
  4. ne guzel yazmıssın.....
    hakıkaten ınsan dıs dunyadan kopası gelıyor....sevgıler

    YanıtlaSil
  5. çok güzel bir yazı.söyleyecek kelime bulamıyorum.sevgiler.

    YanıtlaSil
  6. kucukken hersey ne kadar da guzel
    en kotu seyler bıle canımızı sıkamaz acıtamaz

    buyumekse farkındalık

    evet keske hıc buyumeseydık
    l

    YanıtlaSil
  7. :((
    ne yazık ki herkes eşit olamıyor
    eşit haklar dağılmıyor
    her şeyin bir anlamı ve sebebi olduğunu bilsek de,
    buna anlam vermek çok zor ...

    BİR DUT MASALI- nUnU

    YanıtlaSil