Lolipop İstermisiniz?

Çokk isterdim çok şimdi 9-10 yaşlarımda olmayı.Doya doya yaşardım yaşayamadığım çocukluğumu...
Şehir merkezinde çocuk olmak çok zordu.Akşam saat 17:00 olmalı,dükkanlar kapanmalıydı çıkıp kaldırımın üzerinde çizgi oynamak için...
 Annelerimiz camdan bakardı bize güven içinde hoplayıp-zıplardık 3-4 arkadaş...

Parklar oyun oynamak için yapılmıştı aslında ama otobüs durağı hemen önündeydi.Başımıza bir şey gelir endişesiyle göndermezdi annelerimiz.

Anneler telaşlı,tutalım ellerinden götürelim oynasınlar diyemezlerdi günlük işler yüzünden...

Şimdi bakıyorum da çocuklar çok şanslı çok.

Neyse,bu konu uzayıp gider.Sözü fazla uzatmadan lolipoplardan bahsetmek istiyorum.
Tam bir şeker canavarıyım denilebilir.Marka,model,renk fark etmeden çocuklar gibi tıkır tıkır kırarak yerim.
Hatta eşim,evlendiğimiz ilk günlerde eve gelirken mutlaka rengarenk lolipop-topitoplarla gelirdi.
Beni mutlu etmek adına,

 Yarım su bardağı şekeri kısık ateşte eritelim.Üzerine çay kaşığının ucu ile istediğimiz renk gıda boyası ekleyelim.Tezgahın üzerini hafifçe elimizle ıslatalım.Kurabiye kalıplarımızı üzerine yerleştirelim ve kalıpların içine kokteyl çubukları-kürdan ne istersek uc kısımları içte kalacak şekilde yerleştirelim.
Hafif soğuyan şekerimizi kalıplarımızın içine dikkatlice dökelim.
Bir kaç dakika sonra kalıpları çıkaralım ve kuzulara ikram edelim.

 Çok sevineceklerdir mutlaka...

Bol keyifli şeker tadında günler bizimle olsun.