sözün bittiği yer...

Paylaşmak...
iyisiyle kötüsüyle paylaşmak...
...

çocukluğumuza inelim...

her çocuğu sever,korur,incitmez,yanlız bırakmaz büyükler.

çeçel (reçel)ekmek hazırlarlar,düşünce kanayan diz kapaklarını öperek iyileştirirler,yağmur yağarken şemsiyesinin altına değil yüreklerinin içine alırlar,kar yağar,soğuk buz keser ortalığı sıcacık babanne çorbası pişirirler,
çeşit çeşit kazaklar,rengarenk patikler örerler...

severler bal rengi gözlerinde,küçük yüreğinde bilirsin bunları,
çocuksun...

büyürsün,hayatın sunduklarıyla karşı karşıya gelirsin,
en yakınların vardır,gerisi kalmaz görüntüde,
kalpte kalırlar ama yokturlar gözde,
büyük viranlarda,düğünlerde,hastalıklarda,yıkımlarda yoktur kimse...

seneler var görmezsin yüzlerini ama alırsın haberlerini,
iyilerdir...
kötülerdir..
hastalardır...

vicdanım çok rahat babannem,
içim ezik sadece,
olmasaydı keşke,
olmasaydı,
hastasın,
biliyorum,beyaz masadan kalkmamakta var,
dilerimki,ve canı gönülden istiyorum ki ama her şeye rağmen kalkarsın.
yanında değilim,olmamda,içim izin vermiyor.
ama dualarımdasın,aklımdasın,kalbimdesin.

rabbim şifasından versin...


sözün bittiği yer...
işte tam burası!!!