19 Ekim 2010 Salı

SOBALI EVDE BÜYÜYEN ÇOCUK




Sobalı Evde Büyüyen Çocuk



Sobanın borusunda bulunan çamaşır kurutma tellerine asılı olan okul önlüğü'
nün kurumasını beklemiş çocuktur...



Sobalı Evde Büyüyen Çocuk



Kış sabahları bazen üşümekten yataktan çıkmayı istemeyen,soba kokusunu seven, üstünde kaynayan çaydanlığın sesini seven,üstündeki kestanenin,mandalina, elma kabuklarının kokusunu tanıyan ,seven bahçede karda oynadıktan sonra üstüne ellerini tutup ısıtmayı seven, sobalı odadan öteki odaların soğukluğu nedeniyle çıkmak istemeyen kömür kokusu ,odun kokusu, çalı çırpı çıtırtısı ,ateş gürlemesi nedir bilen çocuktur...



Yıllar sonra büyüdükten sonra kaloriferli veya kombili bir evde bile halen "oturma odası"nın kapısını kapayan rahatsız bir insandır...



İlerleyen yıllarda kestaneye bayılan ama çocukluğundan hatırladığı tadı bulamayan bir büyük insan olacaktır...



Sobanın üzerine kolonya dökerek alev denemesi yapmış çocuktur...



Elbiselerinin bir köşesi kurutulurken yanmıştır...



Büyüdüğünde yazın bile yorgan kullanmadan uyuyamama alışkanlığına ve her mevsim açık kapıları kapama hastalığına sahip olacak çocuk...



Gizli gizli sobanın arkasına pastel boya değdirip boyanın eriyerek soyut sanat eserlerine dönüşmesini izleyen koku farkedilip kendisine müdahale edilene kadar bunu değişik renklerle yapmaya devam eden çocuktur...



Nohutun leblebiye dönüşünü soba üstünde görmüş çocuktur...



Yün coraplarini sobaya dayayarak ayaklarini isitmistir bu cocuk....



Geceleyin atesin kırmızı ve sarı renklerinin dansını evin tavanında seyreden çocuktur...



Elinin kolunun bir kenarında muhtemelen nasıl olduğunu hatırlayamadığı yanık izleri olan çocuktur...



Sobanın kenarına pısıp dakikalrca ısınan sonra kosarak aynaya bakan  yanakları görünce kendini begenen bundan zevk alan cocuktur...



Annesi evde yokken soba sönmesin diye sobaya tahta kömür taşımayı görev bilmiş çocuktur...



Gece lambasinin isigi yerine sobanin alevlerine bakarak uyuyan cocuktur...



Soba tütünce tırsmış çocuktur...



Sobanin onunde mavi leğen icinde banyo yapmis cocuktur...



Muhakkak bir kere evi havaya ucurma macerasini yasamis cocuktur...



Sobanın sıcaklığını ne kaloriferle ne de doğalgazla ısınan evde bulabilmiş çocuktur...



Önlük yakalığını kumaş mendilini bilumum ufak tefek malzemeyi soba borusuna yapıştırmak suretiyle ütülemiş olan çocuktur...





Sıcacık odada radyo dinlemeyi...



Sevdikleriyle zaman geçirmeyi...



Annesinin ördüğü kazağı o sıcaklıkta yinede giymeyi...



Özelliklede hasta olmayı çok iyi bilen çocuktur...








7 yorum:

  1. günaydıınn tatlım..ne kadar güzel bir yazıymışşş

    YanıtlaSil
  2. Harika bir yazı canım bu yahu..
    Nekadar da güzel ayrıntılar yakalanmış bu yazıda,hele hele ütülenen mendil ve yakayı hatırladım beni taaa nerelere götürdü bi bilsen...
    sevgiler şekerim....

    YanıtlaSil
  3. Bayıldım cok sevdım yazını


    sobalı evde buyuyen cocuk olmak sevgıyle buyuyen
    cocuk olmakla esdeger oldu gozumde

    YanıtlaSil
  4. Canım,
    ne güzel satırlar. Okurken taaa eskilere gittim. Burnumun direği sızladı. Teşekkürler.
    Sevgiyle kal.

    YanıtlaSil
  5. canımsın yüreğine sağlık bitanem bayıldım .
    benim evde bu hikayeye hala devam ediyoruz hala teknolojiye yenilmedik:))))))))))) ama onun yerini hiçbirşey tutmuyor.
    klima taktıran pek çok tanıdığım yeniden dönüş yaptılar sobaya.
    bizim evde kestanenin tadı hala eskilerdeki gibi:)) buyur beklerim sevgiler canım benim

    YanıtlaSil
  6. Hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum arkadaşlar.
    Evet bizim evde de hala soba kuruluyor.Klima ısıtmıyor yüreğimizi,sadece soğutuyor yaz aylarında:)
    Ama çok mutluyum(temizliği zor olsada)kızım da bu keyiften faydalanabiliyor.

    Hepinizi kucaklıyorum.

    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  7. Boğazım düğüm düğüm, göz pınarlarım dolu dolu okudum. Buna benzer bir başka yazıyı bir gazete köşesinde okumuş, çok beğendiğim için kesip saklamıştım. Bulursam paylaşırım inşaallah. Teşekkürler...

    YanıtlaSil